محمود حاج‌زمان: یک بوته گلدار تبتی که با فریب دادن سلول‌ها باعث ایجاد احساس گرسنگی در آنها می‌شود، می‌تواند به عنوان سلاحی علیه تصلب چندگانه و حتی پیر شدن تبدیل شود.
به گزارش نیوساینتیست، ریشه‌های گل ادریس آبی همیشه بهار یا گنه‌گنه چینی با نام علمی Dichroa febrifuga، قرن‌هاست که در طب سنتی چین برای درمان مالاریا مورد استفاده قرار می‌گیرد. اکنون تریسی کلر و همکارانش از دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه هاروارد در بوستون کشف کرده‌اند که هالوفوگینون، ماده‌ای شیمیایی که از عناصر اصلی سازنده ریشه این گیاه است، مانع از برخی واکنش‌های ایمنی می‌شود که می‌توانند منجر به بروز بیماری شوند.
زمانی‌که میزان آمینواسیدها در بدن دچار کمبود می‌شود، سلول‌ها سنتز پروتئین‌های غیرضروری را متوقف می‌کنند. گروه تحقیقاتی کلر کشف کرد که هالوفوگینون با مسدود کردن آنزیمی که وظیفه رساندن آمینواسید را به این سیستم ساخت پروتئین بر عهده دارد، این کمبود را شبیه‌سازی می‌کند.

 کلر دریافت که این دارو آغازگر زنجیره‌ای شیمیایی موسوم به AAR است که مسئول کمیابی آمینواسید است. این واکنش زنجیره‌ای مانع از رشد انگل‌های مالاریا می‌شود، سلول‌های خونی را از ساختن پروتئین که باعث التهاب می‌شود باز می‌دارد و مانع از گسترش نوع خاصی از گلبول‌های سفید می‌شود که باعث بروز شرایطی همانند انسداد روده بزرگ و تصلب چندگانه می‌شوند.
این ویژگی می‌تواند باعث اثربخشی این دارو برای مقابله با بیماری‌های خودایمنی شود. اما از آنجایی‌که هالوفوگینون فقدان مواد غذایی را تقلید می‌کند، استفاده احتمالی دیگری نیز برای آن وجود دارد. حیواناتی که تنها به میزان مورد نیاز غذا می‌خورند، به عنوان موجوداتی با طول عمر بیشتر شناخته می‌شوند؛ که تا حدودی به این دلیل است که در این حیوانات از ایجاد بیماری‌هایی که شامل التهاب هستند، پیشگیری می‌شود. به گفته کلر، این مساله بدان معنا است که هالوفوگینون احتمالا می‌تواند به عنوان یک داروی ضد سالخوردگی عمل کند.

منبع : خبرآنلاین